Enton acontece que estou a orela de min mesmo, do meu ser ante o descoñecido, o novo e...tirome de supeto a ise vacio, o novo para que me sosteña namentras vou deixando nisa caida o antergo...de certo que se soltara, de certo que ainda con medo, ainda eisi o novo abriu a súa porta, o meu ser venciu a inercia, accionou o cambio e xa estou nil.
Cando todo se acougue, por favor soio prega para que o mundo accione ista chave, cruce o umbral e deixe ir todo o que o ata o loitar por manter as vellas estructuras...Om!
Gracias, gracias, gracias.
Son Thot axudando a mudar Om!
No hay comentarios:
Publicar un comentario