XUNGUIDOS POLA LEY DO AMOR

Estamos xunguidos pola ley do amor e iste xunguimento fai que sexa bon, que sexa doado sandar o noso corazón para que a resonancia camiñe decote sandación.
Por iso as nosas montañas foron consagradas e depositarias dunha xeometría iniciatiaca, e conservan isa programación, isa xeometría xa activada o seren de cuarzo. Por iso é que decote pregamos e danzamos a lúa, porque ela é o arquetipo gardián da Terra que decote, noite tras noite alumea en maior ou menor cantidade, cal centinela lembrandonos quen somos e a codependencia, porque namentras o corpo durme, as súas mensaxes... as mensaxes que ela atrapa provintes do sol central, reververan e chegan a nos, e chegan actuando na sangue, nos mares...Ela fai que poidamos vivir por iso, pola súa información nos océanos e na nosa sangue.

Enton os nosos centinelas da noite nas nosas Montañas Sagradas, alumean con ela xunguidos como están gardando o Sagrado da Vida, o Sagrado da Noite, o Sagrado Om...!
Temos dous centinelas no Pindo, son chamados os colosos, os xigantes...O Penedo do Bigote e O Penedo da Cabeza Redonda...Iles alumean na noite ca lúa, iles son faros da Montaña e centinelas recollendo o vibrar da lúa e o vibrar do océano nesa xuntanza, nesa danza nocturna que decote acontece rítmica e ciclicamente.
A lúa cantalle o Océano e o Océano devolve ese canto a lúa envolvendo así a Terra, chegando a nosa sangue, o noso subconsciente e impulsanos a vida sendo CO-DE-PEN-DEN-TES.

Sen lúa non haberia vida, por iso está. Sen lúa o igoal que sen sol...a Terra non seria habitat para seres viventes...A Terra así toda ela é un Circulo Sagrado que algún día recordara e toda ela...e cando digo toda ela...digo as súas montañas, os seus ríos, os seus mares tomaran vida porque os seres que teñen unha mente libre, recoñeceran "Que Son", e xurdira un Om Planetario. Nise intre pasaremos como planeta a outra dimensión onde a vida tornara a outro son mais doado, mais doce...O que agora acontece sera como un soño, un mal soño.
Conto isto, porque no Circulo de Montañas Sagradas, gardamos un tesouro: o tempo no que acontecera ise Om Planetario creando unha Xeometría de Unidade, O Circulo Sagrado Planetario...Nos temos ese Xerme xermolando e semearemolo decote en cada iniciación, en cada danza, en cada peregrinación a istos lugares sacros.

Pregovos teñades isto no voso corazón o igoal que o teño eu, que sexades doces co iste vibrar e iste sentir diste añaquiño de ceu, que por milleiros os nosos anceios gardaron, coidaron e alumearon ata chegar o hoxe...Onde voltaron a acender a súa chama activando a súa Xeometría Sagra, os seus cantos e O Xermolo do Om Planetario, O Circulo Dourado que nos abrangue hoxe e decote. Om!
Gracias amigos e amigas, celebremolo pois festexando no noso corazón ista lembranza...A Danza do Corazón Xunguido que latexa en todos nos cada intre. Sexamos ledicia Om!
Amén, amén, amén.